25 sierpnia 1996 roku, dekretem ks. Biskupa Adama Dyczkowskiego, proboszczem parafii został mianowany ks. dr Roman Harmaciński. W latach 1996 – 1997 ks. dr Roman Harmaciński trzykrotnie pielgrzymował do sanktuarium św. Weroniki Giuliani w Citta di Castello. W tym czasie zapoznał się z żywotem Świętej i jej zadośćczyniącym przesłaniem, które napisane pod dyktando Pana Jezusa i Matki Najświętszej liczy 22.000 stron rękopisu, a dotyczy zbawienia grzeszników („Stoję tu jako brama, aby nikt nie został potępiony”). Kontakt z sanktuarium Świętej i Matką Generalną spowodował uzyskanie relikwii – cząstki serca i kości. Zafascynowany postacią Świętej stygmatyczki i wizjonerki, jako duszpasterz postanowił wprowadzić kult tej Świętej, aby wypraszać tak bardzo potrzebne łaski Ludowi Bożemu, na terenie parafii i miasta, przez Jej wstawiennictwo. W czasie rozbudowy świątyni wybudowano specjalną kaplicę dedykowaną św. Weronice Giuliani.
Dnia 9 marca 1997 roku, nastąpiła uroczysta instalacja relikwii Świętej i rozpoczęcie jej kultu w Polsce, w diecezji zielonogórsko – gorzowskiej, w parafii pw. NMP Królowej Polski w Gorzowie Wlkp. Ta historyczna uroczystość zgromadziła liczne rzesze Ludu Bożego, duchowieństwo z trzech dekanatów oraz przedstawicieli zakonów męskich i żeńskich. Podniosłej uroczystości przewodniczył J .E. ks. bp dr Adam Dyczkowski.
Kolejnym historycznym wydarzeniem, którego dokonał Biskup Zielonogórsko Gorzowski w dniu 3 maja 1997 roku, było erygowanie Bractwa Męki Pańskiej w roli kustosza przy sanktuarium Św. Weroniki.
Kult świętej Weroniki gromadzi licznych wiernych na nabożeństwach pasyjnych, które stanowią szczególną pobożność wynikającą z rozważania Męki Pańskiej w każdy piątek o godz. 9.30 i 19.00.
W bocznej kaplicy kościoła parafialnego znajdują się jej relikwie – jest to cząstka serca. W każdy trzeci piątek przy nich są sprawowane Msze święte ze słowem Bożym i istnieje okazja do sakramentu pokuty. Po Mszy świętej odbywa się nabożeństwo Gorzkich Żali z ucałowaniem relikwii. Co roku uroczyście odbywa się Triduum w dniach 13, 14 i 15 września powiązane z odpustem w Sanktuarium i możliwością ucałowania Jej relikwii.
We wrześniu 2007 r. Biskup Diecezjalny Adam Dyczkowski ustanowił sanktuarium – miejsce kultu św. Weroniki. Dnia 9 lipca 2008 r. Biskup Diecezjalny nadał Statut określający zasady kultu i funkcjonowania Sanktuarium św. Weroniki w Gorzowie Wlkp.
Św. Weronika Giuliani Urodziła się w ziemi włoskiej w małej miejscowości Mercatello w pobliżu Pesaro, 27 grudnia 1660 roku. Rodzicami jej byli: Franciszek i Benedykta Mamcini. Na chrzcie świętym otrzymała imię Urszula. Była ostatnią z siedmiu córek, z których trzy wstąpiły do Sióstr Klarysek w Mercatello, Urszula zaś wstąpiła do Sióstr Klarysek Kapucynek w Citta di Castello. Mając dziesięć lat pragnęła oddać się na służbę Panu Jezusowi, poświęcić się za grzechy ludzkie, pragnęła zostać siostrą zakonną. W siedemnastym roku życia wstępuje do klasztoru Sióstr Klarysek Kapucynek. Ważnym etapem w jej życiu była data obłóczyn zakonnych, 28 października 1677 rok. Od tego czasu będzie nazywać się Weronika. W jej biografii nazwano ją „najpiękniejszą duszą, jaką Bóg zesłał na ziemię”. Jej świętość nacechowana jest miłością i cierpieniem zadośćczyniącym. W klasztorze przeszła wszystkie stopnie w hierarchii: od furtianki, kucharki, szatniarki, piekarki, zakrystianki, mistrzyni nowicjuszek, aż po urząd ksieni. Mistrzynią była aż 33 lata, ksienią zaś 11 lat. Programem życia zakonnego dla Weroniki było cierpienie dla miłości. Zmarła 9 lipca 1727 roku w Citta di Castello, przygotowana na spotkanie ze swoim Oblubieńcem. Jej śmierć poprzedziła bardzo ciężka agonia trwająca 33 dni potrójnego czyśćca: bólu fizycznego, cierpień moralnych i pokus diabelskich. Jej testament z łoża cierpienia jest następujący: „Powiedzcie wszystkim, że znalazłam Miłość, w tym tkwi sekret moich radości i cierpień: znalazłam Miłość!”. Kościół ogłosił ją błogosławioną przez papieża Piusa VII 17 czerwca 1804 roku, natomiast w poczet świętych została włączona przez papieża Grzegorza XVI 26 maja 1839 roku.